niech pan wejdzie i usiądzie z nami.<br>- Bardzo to miło z waszej strony, barysznia. Postaram się odwdzięczyć. Pani ma zastanawiającą urodę.<br>- Komplement w północnym Kazachstanie! Dla damy w watowanych portkach.<br>- Widzę panią w długiej, białej sukni - uśmiechnął się. - Zawsze ufałem swojej wyobraźni. Pomagała mi żyć.<br>- A czym się pan zajmował?<br>- Och, wieloma sprawami. Trochę malowałem. Trochę grałem na fortepianie. Trochę marzyłem o sztuce. A ponieważ zajmowałem się wszystkim po trochu, skończyło się na niczym. Bez osiągnięć doczekałem się siwej czupryny. Ale nie jestem przekonany, czy zależało mi na osiągnięciach. Ostatecznie artysta bez osiągnięć to też coś znaczy. W końcu liczy się