papieru, a obawiałem się, że wyleci mi z głowy, zapisałem ją więc na odwrotnej stronie przycisku z białego marmuru, który leżał na biurku mojej żony. Nazajutrz żona moja zwróciła mi uwagę, że cyfry się trochę zatarły, i poradziła mi żartem, by je w kamieniu wyryć. Naturalnie wziąłem rylec i wyryłem. Ogromnie lubiłem w tym czasie ryć na kamieniu. Może i teraz jeszcze lubiłbym... - pan Korniakt nagle jakby sobie coś przypomniał, poszedł w kąt pokoju, dobył z wysokiej półki szarą bryłkę i przyglądał jej się chwilę uważnie. <br>Potem położył ją z powrotem i wrócił do dzieci. Siadł na biurku i kończył: więc