niełatwa sprawa, bo ona wygląda na takie trochę nieprzewidywalne dziecko, wszystko się może z nią zdarzyć, jeszcze wyjedziecie na przykład na wieś... I zaczniesz na nowo... to samo... - powiódł ręką po wszystkim naokoło.<br><br>- To tak wygląda ta polska wieś... - Angella Horny oparła się o jasnoczerwonego mercedesa coupé na amerykańskich numerach. - Oh! - przykryła sobie dłonią usta. - Chyba będę musiała zmienić shoes. - Jej złote szpilki z wolna zanurzały się w błocie. - Piękne miejsce - rozglądała się wokoło, bojąc się zrobić jakikolwiek ruch. - Ach, pamiętam, pamiętam, jak wyjeżdżałam z rodzicami. Ach, smak dzieciństwa, jak tu pięknie... - Zadarła głowę, przyglądając się bocianiemu gniazdu na stodole. Bała