krzemo-tlenowych ułożonych w płaską sieć o sześciokątnych oczkach) są produktem degradacji różnorodnych minerałów skał głębinowych i wulkanicznych. Towarzyszą im ziarna piasku kwarcowego, których rozmiary zależą głównie od odległości miejsca osadzania od obszaru, skąd zostały przyniesione przez wodę lub wiatr. Te dwa rodzaje minerałów stanowią więc najczęstsze środowisko życia organizmów. Osad po wyniesieniu ponad powierzchnię zbiornika wodnego, w którym został zdeponowany, staje się skałą dostępną do badań paleontologicznych.<br>Źródłem informacji o dawnej organizacji struktur żywych pogrzebanych w osadzie jest nieciągłość struktury i(lub) chemicznych właściwości w obrębie skały powstałej z tego osadu. Zdobywanie danych paleontologicznych polega na identyfikacji i określeniu konfiguracji