aż po wysoki dyszkant. Dźwięk zbliżał się coraz bardziej i wreszcie spomiędzy drzew wyskoczyło pędzące na pełnych światłach auto.<br>- Kosiński - stwierdził raczej niż zapytał kapitan.<br>- Jasne.<br>Patrzyli wszyscy; jak ostro wchodzi w pierwszy zakręt. Zginął im na chwilę z oczu w zagłębieniu szosy, żeby wyprysnąć po chwili już na wzniesieniu. Ostro ściął zakręt. Przy wyjściu na prostą tył wozu zaczął lekko odchodzić, kierowca otworzył przepustnicę do końca i wóz natychmiast wrócił do linii. Jeszcze sto metrów, ostre hamowanie. Zatrzymał się dwa metry za stolikiem. Tak, to był Kosiński. Sędzia podbiegł do okna, przez które Dymek, niemal nie do poznania w obszernym