Typ tekstu: Książka
Autor: Janicka Bożena, Janda Krystyna
Tytuł: Gwiazdy mają czerwone pazury
Rok: 1998
Autor: Janicka Bożena, Janda Krystyna
Tytuł: Gwiazdy mają czerwone pazury
Rok: 1998
ze zdumienia wybałuszone oczy.
PS 3) Zdjęcie moje z gumowym nosem jest na zagórku, trwa remont, a ja nie mam siły go szukać.
Pięciodniowa miłość
To była naprawdę piękna pięciodniowa miłość. Miałam 20 lat, byłam pierwszy raz w życiu za granicą. W Budapeszcie. Byłam po pierwszym roku studiów w warszawskiej PWST, nadzieją teatru polskiego. Wysłano mnie i Emiliana Kamińskiego na Zjazd Młodzieży Socjalistycznej.
Pierwszego dnia pobytu zeszłam ze schodów w akademiku - hotelu i na parterze uderzył we mnie piorun!
On - siedział na ławce, w lekko pogniecionych, białych popelinowych spodniach i wytartej czerwonej sztruksowej koszuli. Opalony, poważny, czekający na kogoś albo na
PS 3) Zdjęcie moje z gumowym nosem jest na zagórku, trwa remont, a ja nie mam siły go szukać.
Pięciodniowa miłość
To była naprawdę piękna pięciodniowa miłość. Miałam 20 lat, byłam pierwszy raz w życiu za granicą. W Budapeszcie. Byłam po pierwszym roku studiów w warszawskiej PWST, nadzieją teatru polskiego. Wysłano mnie i Emiliana Kamińskiego na Zjazd Młodzieży Socjalistycznej.
Pierwszego dnia pobytu zeszłam ze schodów w akademiku - hotelu i na parterze uderzył we mnie piorun!
On - siedział na ławce, w lekko pogniecionych, białych popelinowych spodniach i wytartej czerwonej sztruksowej koszuli. Opalony, poważny, czekający na kogoś albo na
ze zdumienia wybałuszone oczy.<br>PS 3) Zdjęcie moje z gumowym nosem jest na zagórku, trwa remont, a ja nie mam siły go szukać.<br><br><tit>Pięciodniowa miłość</><br><br>To była naprawdę piękna pięciodniowa miłość. Miałam 20 lat, byłam pierwszy raz w życiu za granicą. W Budapeszcie. Byłam po pierwszym roku studiów w warszawskiej PWST, nadzieją teatru polskiego. Wysłano mnie i Emiliana Kamińskiego na Zjazd Młodzieży Socjalistycznej.<br>Pierwszego dnia pobytu zeszłam ze schodów w akademiku - hotelu i na parterze uderzył we mnie piorun!<br>On - siedział na ławce, w lekko pogniecionych, białych popelinowych spodniach i wytartej czerwonej sztruksowej koszuli. Opalony, poważny, czekający na kogoś albo na
