ciepłego powietrza bądź wprawione ręka w ruch wirowy, tworząc ludowy pierwowzór ruchomych rzeźb Caldera. <br>W pierwszej połowie XIX w. pająk stanowił już stały element dekoracji izby, wykonywany podobnie jak wycinanki w okresie przedświątecznym, ale pozostawiany do następnych świat, w odróżnieniu od wycinanek, które wymieniano na nowe w przededniu świat Wielkiejnocy. Pająk stanowił zresztą ozdobę powszechna w całym kraju, podczas gdy wycinanka i wyklejanka rozwinęły się głownie w dawnym zaborze rosyjskim i nie były znane na Pomorzu, Warmii, Mazurach, w Wielkopolsce, na Śląsku i Podhalu. <br>Pająki bywały rozmaite. Krystaliczne formy konstruowano ze słomek nawlekanych na nitkę. Tworzyły piramidę graniastosłupów, nieraz rozbudowana. Przypominały