robić. Jest pierwsza w nocy. Będzie mi towarzyszył. To jego obowiązek. Idź do domu - mówię. Otwieram książkę. Chopinowi źle idzie w Wiedniu. Myśli o Londynie. Nagle wybuch. Muzyka. Pokaz sztucznych ogni jakich nie widziałam nigdy w życiu. Oglądam z balkonu. Postanawiam wyjść. Słynna ulica Croisette - w tłumie ludzi las Złotych Palm wystrzeliwanych w niebo. Idę sama. Myślę o Chopinie. Nikogo znajomego. Cudowna noc. Jak dobrze.<br>Proszę Pani! Czy to Pani! Jezus, ja zwariuję! Pamięta mnie Pani! O matko, nie mogę w to uwierzyć! To ja! Rysio! To wszystko przez Panią! No, Rysio! Byłem cały czas z Panią przy Modrzejewskiej! No jasne