był alkoholikiem i trochę lepiej zaczynam go teraz rozumieć. Ja to wszystko przeżywałam razem z wami. To dla mnie ważne, że powiedziałam to ja - Mirka.<br><br>Dorota do Mirki:<br><br>- Kojarzysz mi się z piankową figurką.<br><br>Danka:<br><br>- A mnie wydajesz się trochę szczęśliwsza...<br><br>Mirka:<br><br>- Na pewno tak jest. Chciałabym sobie zapalić!<br><br>Również Paulina mówi drżącym głosem:<br><br>Nie odzywałam się dzisiaj. Jestem tak przygnębiona tym, co od was usłyszałam, że pot się ze mnie leje strumieniami. Bezsilność... Uciekałam co chwila myślami na Gubałówkę, gdzie jeżdżę na nartach.<br><br>Narasta poczucie więzi, wzajemnego zrozumienia i wsparcia. Tadzio przytula Kasię, Róża Dorotę, słychać głębokie westchnienia... I tylko