ta sama krew, która splamiła bluzkę matki Eweliny w rok później... Nie, nie chce na nikogo zrzucać odpowiedzialności. Jakie to teraz zresztą miałoby znaczenie? Po prostu zdaje sobie sprawę, że zmarnował życie. Być może nie zastanawiałby się nad tym, gdyby nie Ewelina. Ta kobieta zagrała na najdelikatniejszej strunie jego duszy. Pech chciał, że była córką Karoliny Lechickiej... Rozumiał, że musi odejść, usunąć się z jej życia. Że nic między nimi nie jest już możliwe. Godził się na to, ale było mu ciężko. Przede wszystkim ze względu na nią. Zostawiał ją w trudnym położeniu, bezradną i załamaną. Ale nie mógł inaczej. Właśnie