tego nie widzi; dopadł kredensowego stolika, krzyknął: "Przepraszam!" - porwał oliwiarkę i wrócił na rewir. Utrwalił mu się w pamięci nerwowy odruch Ugora i jego lękliwe oczy, pytające: "widziałeś?" - "Tak, widziałem; i gdybyś mnie bił, to poskarżę staremu, że oddajesz do bufetu koniak zmieszany z wodą." - Proszę, jest oliwa &lt;page nr=92&gt;!<br>- No nareszcie!<br>"Phi, jeśli ci się nie podoba, to możesz tu wcale nie przychodzić. I tak was tu jest za dużo" - myśl ta przemknęła mu przez głowę w formie o wiele krótszej i nie ujętej w słowa - musiał przecież równocześnie przyjąć do wiadomości, że pod lampą wołają płacić, więc wódkę trzeba dać do