izostazji, o którym jeszcze będzie mowa. Z grubym przybliżeniem można przyjąć, że pogrążenie to wynosi około połowy dzisiejszej miąższości nałożonego osadu. To jeszcze nie koniec komplikacji. Osady, w szczególności ilaste, podlegają bowiem odwodnieniu i sprasowaniu (kompakcji) pod własnym ciężarem. Stopień kompakcji łatwo oszacować mierząc stopień spłaszczenia zawartych w skałach skamieniałości. Pierwotna ich miąższość była znacznie większa od powstałych z nich skał - nawet czterdziestokrotnie.<br>Biostratygrafia Udział szczątków organicznych w objętości skał osadowych bywa tak duży, że mogą być użyte do charakteryzowania jednostek litostratygraficznych. Skrajnym tego przykładem są formacje kopalnych raf, które składają się niemal wyłącznie ze skamieniałości. Niekiedy do zdefiniowania formacji używa