ogóle mam dość kosmopolityczną rodzinę.<br>Wermel z rozkoszą popijał piwo. Po chwilowym milczeniu Lucjan zapytał:<br>- Wermel, co ty chcesz zrobić w życiu?<br>- Prosta sprawa. Napisać szereg tęgich wierszy. Nic innego przecież nie potrafię.<br>- Jakich wierszy? Jaka idea w nich tkwić będzie?<br>- Mój drogi, jestem poetą burżuazyjnym, nie mam żadnych idei. Piszę dla ludzi, którzy potrafią czasem mieć wolną chwilę na przejęcie się moją wizją. Nigdy właściwie nie zastanawiałem się nad ideą w poezji. Przecież to takie proste. Chodzi o dobry wiersz, muzykę słowa, no i piękno. Nie, nie mam żadnych idei, co mi się tam w mózgu urodzi, to hajda na