one w postaci silnej.<br>Zgodnie z taką definicją, można twierdzić, że w Polsce zachodziły od wczesnych lat siedemdziesiątych - w obrębie podstawowego modelu socjalizmu państwowego - postępujące zmiany, pociągające za sobą stałą patologizację obu głównych składników systemu. System ten, jak wykażę, przed swoim ostatecznym załamaniem przeszedł przez co najmniej trzy istotne etapy. Pod rządami Gierka, spójne centrum rozpadło się na konkurujące między sobą ministerstwa branżowe, przez co osłabieniu uległ mechanizm koordynacji. W czasach Jaruzelskiego, system uległ dalszemu osłabieniu, gdy nieformalną kontrolę nad prawami własności przejęły kolektywy pracownicze. Wycofując się ze sterowania gospodarką i podejmując radykalne kroki w kierunku uwłaszczenia nomenklatury, gabinet Rakowskiego przywiódł system