gotycki, na zewnątrz oszkarpowany, zniszczony w czasie wojen szwedzkich, spalony w 1787, odbudowany, wyposażenie wczesnoklasycystyczne z końca XVIIIw. We wsch.<br>części miasta d. zbór poewangelicki szachulcowy z 1777. Na zach.<br>przedmieściu Goruszki poreformacki zespół klasztorny fundacji Adama Przyjemskiego z 1622, w obecnej postaci z 1742 (arch. Jan Adam Stier mł.). Podpiwniczony, w piwnicach tzw. kościół dolny. Bogate wyposażenie jednolite, późnobarokowe z 1742-45, m.in. 7 ołtarzy, ambona, konfesjonały, stalle. Epitafium rokokowe Mikołaja Swinarskiego z końca XVIIIw. z wierszowanym napisem polskim. W zakrystii portrety Stanisława Kalinowskiego (zm. 1704) i Zofii Wilkońskiej (zm. 1740). W niskim kościele dolnym dekoracja roślinna i medaliony