Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
1805 roku dotyka go boleśnie utrata ukochanej siostry-poetki, Emilii, którą „Dziennik Wileński" żegna ustępem z jej przekładu Cyrce Rousseau. Dwa lata później umiera nieszczęśliwie w niej zakochany przyjaciel-poeta Franciszek Wiśniowski. „Ogród i książki są moją rozrywką" – pisze Wyszkowskiemu. Jest rok 1801. Feliński odkłada opisanie części Polesia (powiatu łuckiego), czym zajmował się na polecenie petersburskiego towarzystwa ekonomicznego i rozpoczyna pracę nad przekładem Ziemianina Delille'a.
Jerzy Snopek
Wincenty Reklewski (1786-1812)
Należał do pokolenia określanego przez niektórych historyków jako stracone. Pojęcie, choć upowszechniło się dopiero w naszym stuleciu, przystaje do tej generacji ludzi, których młodość przypada na lata
Jerzy Snopek
Wincenty Reklewski (1786-1812)
Należał do pokolenia określanego przez niektórych historyków jako stracone. Pojęcie, choć upowszechniło się dopiero w naszym stuleciu, przystaje do tej generacji ludzi, których młodość przypada na lata
1805 roku dotyka go boleśnie utrata ukochanej siostry-poetki, Emilii, którą „Dziennik Wileński" żegna ustępem z jej przekładu Cyrce Rousseau. Dwa lata później umiera nieszczęśliwie w niej zakochany przyjaciel-poeta Franciszek Wiśniowski. „Ogród i książki są moją rozrywką" – pisze Wyszkowskiemu. Jest rok 1801. Feliński odkłada opisanie części Polesia (powiatu łuckiego), czym zajmował się na polecenie petersburskiego towarzystwa ekonomicznego i rozpoczyna pracę nad przekładem Ziemianina Delille'a. <gap></><br><br><gap reason="sampling"><br><br><div sex="m"><br>Jerzy Snopek <br><br><tit>Wincenty Reklewski (1786-1812)</><br><br> Należał do pokolenia określanego przez niektórych historyków jako stracone. Pojęcie, choć upowszechniło się dopiero w naszym stuleciu, przystaje do tej generacji ludzi, których młodość przypada na lata
