Co ziarno mowy świętej gnały precz za płoty?<br>Pomnę ja czas przetrwania, gdy po rżyskach błądząc<br>Szukał manny wzgardzonej pogorzelec i ksiądz...<br><br>Niechaj każdy zwyczaju naszego choć okruch<br>Jako w całun powzięty będzie w lniany obrus...<br>Nie zna bowiem historia tak bezkresnej zwłoki,<br>By głazem nie strzeliły skruszałe już zwłoki...<br>Pomnę ja czas zwątpienia. Bogu lżono: "zabroń'',<br>Najśmielsi wzięli stryki, cisi jęli za broń...<br><br>Niechaj w każdą Wigilię stanie puste krzesło,<br>Dzisiaj ktoś w Styksie kłakiem - jutro mostu przęsło...<br>I tego wam życzymy: czoła dumne mośćcie,<br>By wiatr niespodziewany przeszedł po tym moście...<br>Pomnę ja czas niepolski, winni za to, że