By głazem nie strzeliły skruszałe już zwłoki...<br>Pomnę ja czas zwątpienia. Bogu lżono: "zabroń'',<br>Najśmielsi wzięli stryki, cisi jęli za broń...<br><br>Niechaj w każdą Wigilię stanie puste krzesło,<br>Dzisiaj ktoś w Styksie kłakiem - jutro mostu przęsło...<br>I tego wam życzymy: czoła dumne mośćcie,<br>By wiatr niespodziewany przeszedł po tym moście...<br>Pomnę ja czas niepolski, winni za to, że my...<br>A jednak nie umarła. Dzięki nam. Żyjemy.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ARCHEOLOGIA (II)&lt;/&gt;<br>Jaką nam duszę przypiszą po wiekach,<br>Gdy będą chodzić po tych chłodnych miastach,<br>Jak bosy chłopiec na wieczornej plaży<br>Pośród piaskowych - kiedy stąpa - fortec?<br><br>Jaką im czułość złoży na powiekach<br>Architektura cmentarno-graniasta