czasy były takie, że wyleczony potrafił zadenuncjować lekarza. <br>Przeor chrząknięciem wyrwał go z zadumy. <br>- Tylko więc dla tej oto rzeczy jedynie - uniósł list wrocławskiego kanonika - czekałeś na mój powrót, młodzieńcze? Całe cztery dni? Wiedząc, że ojciec gwardian ma na czas mojej nieobecności wszelkie plenipotencje? <br>Reynevan ograniczył się do kiwnięcia głową. Powoływanie się na warunek oddania listu do rąk własnych przeora było tak trywialnie oczywiste, że aż niewarte wspominania. Jeśli zaś szło o cztery spędzone w podstrzegomskiej wsi dni, to też szkoda było o nich wspominać - minęły nie wiedzieć kiedy. Jak we śnie. Od tragedii w Balbinowie Reynevan wciaż był jak we