Nieraz w nocy dobiegały mnie stłumione głosy, wśród których rozpoznawałem głos Stiebłowa. Widocznie przychodził już po moim zaśnięciu. Krysia chodziła spać później, ale na pytania odpowiadała wykrętnie:<br><br>- A bo ja wiem... Nie zauważyłam... Może to był Stiebłow, a może kto inny...<br><br>Od czasu do czasu zjawiał się na rozmowy Winniczenko. Pożerała mnie ciekawość, o czym oni rozmawiają, ale ojciec stał się tak tajemniczy, że niewiele od niego mogłem się dowiedzieć. Nawet Gawriła unikał rozmów ze mną, był zaaferowany i wciąż dokądś się śpieszył.<br><br>Nieustannie mżył deszcz; wczesne chłody i słoty jesienne uniemożliwiły mi przechadzlki w okolicach depo; w ogrodzie wisiała wilgoć