i otchłaniami rzeki, zowiącej się życiem. Nad samotną głową moją Bóg zawieszał tarczę i zapalał gwiazdę" - tak można jej poetyckimi słowami oddać stan ducha i fizyczne - też - doznania w owych dniach i nocach.<br><br> Rozpoczęły się usilne starania o unieważnienie małżeństwa. Co za przeszkody, "co za barbaria jeszcze w dziewiętnastym wieku. Prawo kanoniczne kościelne jest to góra najeżona strasznymi kolcami" - narzeka narzeczona; bo tak ją zwał: moja narzeczona, moje przeznaczenie!<br><br> Patriotce znad Niemna przychodzi z pomocą - o ironio - zesłanie prawowitego biskupa Adama Krasińskiego w głąb Rosji jako "duchowego działacza buntu". Na jego miejsce przyszedł rządzić wileńską diecezją samozwańczy ksiądz, "prałat od Murawjewa". Ostateczna decyzja