profesora?<br>Umilkła w połowie zawiłego zdania i jej kwadratowa, o obwisłych policzkach twarz przyoblekła się urazą.<br>- Proszę! - wskazała drzwi w głębi korytarza. - Tam.<br>Pokój był mroczny i tak meblami zatłoczony, że Szczuka trochę niezdecydowanie zatrzymał się na progu. Dwa duże, obok siebie stojące łóżka. Szafa. Komoda. Staroświecka toaleta z lustrem...<br>- Proszę pana - dobiegł go z głębi cichy głos.<br>Teraz dopiero spostrzegł, że pod równoległą do drzwi ścianą stoi wąska kozetka. Siedziała na niej chuda i bardzo wymizerowana kobieta o gładko zaczesanych, siwych włosach. W pierwszej chwili zrobiła na nim wrażenie staruszki. Gdy jednak podszedł bliżej, od razu się zorientował, że nie musiała