galicyjskich - zbudować solidny świat przedstawiony, zabezpieczony epickim dystansem.<br> Utwory Stasiuka, łącznie z najnowszą książką Przez rzekę (1996), są równocześnie zakorzenione w postpeerelowskiej rzeczywistości i zawieszone między światem realnym a niewidzialnym. Tom opowiadań Przez rzekę przedstawia świat rozpięty między biegunami nieba i piekła, dziecięcej pobożności i dorosłej "religii" seksu i alkoholu. Proza Stasiuka to przykład poszukiwania własnego języka powieściowego, także języka symbolicznego. Próbą kreowania własnego języka artystycznego są również powieści Olgi Tokarczuk od Podróży ludzi księgi do Prawieku, Panny Nikt Tomka Tryzny oraz Białego Kamienia Anny Boleckiej.<br> Krytyka literacka lat dziewięćdziesiątych wyraźnie się zradykalizowała.<br> Przeważają opinie skrajne, głosy entuzjazmu bądź nieufności i