szkolenia na elektronicznych symulatorach. Wróg - żywy człowiek, ze swym śmiertelnym przerażeniem, nabiegłymi krwią oczami, potem na czole - był niewidoczny. Oddzielała go nie tylko odległość, ale również ekran komputera. Dopiero w bazie zdobyte punkty można było przeliczyć na "krzyżyki" na lufie czołgu. Straty własne zero. Straty wroga - setki, a nawet tysiące.<br>Przebieg bitwy został dokładnie opisany, a następnie odtworzony w najdrobniejszych szczegółach w pamięci komputerów. Początkowo tak uzyskaną symulację pola walki wykorzystywano wyłącznie do szkoleń, z czasem jednak cyfrowe szczegóły operacji przeniknęły do cywila, gdzie są wykorzystywane w przeróżnych grach komputerowych. Dokonane 26 lutego dzieło zniszczenia odtwarzane jest dziś na setkach tysięcy