zgłosił się na ochotnika, bo dla niego było oczywiste, że trzeba bić komunistów, gdziekolwiek są. Ponieważ znał nas jako przyjaciół Goodmanów, odwiedził nas w Berkeley po drodze na Daleki Wschód. Akurat w Berkeley nastroje były wrogie wobec armii. Ale niezależnie od tego, co mogłem powiedzieć - jemu, który szukał moralnego poparcia? Przecie z Francji śledziłem klęskę Francuzów w Wietnamie, dlaczego amerykańskim generałom zdawało się, że oni wygrają? Jak wytłumaczyć Atili, że Wietnamczycy robią wojnę ojczyźnianą przeciwko obcym, i że takiej obcy nie mogą wygrać? Miałem sączyć w niego pesymizm? Osłabiać go, kiedy już podjął decyzję? Czułem się obrzydliwie. Jedyne, co mogłem zrobić