wykazało istotnych różnic, poza rozmiarami. Co więcej, stąpanie jednego z osobników po śladach innego wskazuje na dość wysoki poziom rozwoju intelektualnego tych naszych odległych przodków. Wyprostowana postawa nie pozostawia wątpliwości, że był to już człowiek (w taksonomicznym, rzecz jasna, sensie). Czyżby więc człowiek pojawił się już wówczas w ostatecznej postaci? Przeczą temu znaleziska <br>&lt;page nr=429&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>kostne. Szkielet Australopithecus afarensis ukazuje budowę stopy, kolan i miednicy niemal identyczną z odpowiednimi strukturami dzisiejszego człowieka. Nieoczekiwanie prymitywna jest jednak czaszka. Co prawda zęby wykazują w ułożeniu i proporcjach zdecydowanie ludzkie cechy, ale pojemność mózgu zbliżona była do szympansiej (400-500 cm3). Nie ma więc związku między