jej, że dziś musi wyjechać. Po prostu nie wiedział, czy wyjedzie. W zastanawiający sposób przestał się orientować w sobie. O wpół do czwartej miał spotkać Roberta i Jagiełłę na obiedzie i zaraz potem mieli startować: Danielle w zabawny sposób uzupełniała kulturalny szlif nowego przyjaciela. Tym razem wychodzili z Muzeum Rodina. Przedziwna zmysłowość tego rzeźbiarza splatającego marmur w spazm miłosnych par zaraziła ruchy Danielle. Szła teraz obok niego z tym nieprzytomnym wyrazem znieruchomiałych źrenic, podkreślonym mrokiem naskórka pod oczami. Nie, nie mógł jej teraz żegnać.<br>- Danielle, zjemy obiad razem z moimi przyjaciółmi.<br>Zgodziła się z pośpiechem zdradzającym radość. Chciała być jak najbliżej