godne uznania posłuszeństwo wobec głosu rozsądku. Dorabia więc do swego postępowania przemyślne racjonalizacje. I sugestywnie je nam prezentuje.<br> Racjonalizacja pierwsza: NIE MA PRAWDY. To w pewnym sensie fundamentalne założenie myślowe tej książki - wyeksploatowane już choćby w jej tytułowym wierszu, gdzie mowa o nieuchwytnym "zwierzątku prawdy";<br><br>&lt;q&gt;Ale zwierzątko śliskie i złośliwe<br>Przegryza się przez słówka, klatki, stroszy grzywę<br>Znika, wyrasta tam, gdzie go nie siano<br>Ani się myśli zlitować nad nami<br><br>I zostajemy z twarzą zadumaną<br>Z ukrwawionymi po łokcie rękami<br>W historii księgę patrząc sfałszowaną.&lt;/&gt;<br><br> Skoro prawda - nie jakaś abstrakcyjna prawda metafizyczna absolutu, ale konkretna prawda historyczna! - jest nieuchwytna, to tak