przyjęcie, zabawa trwała w najlepsze. W największej grupie brylował Roszko. Już od drzwi słyszeliśmy jego uniesiony głos.<br>- I właśnie niedawno dostał nagrodę, bardzo prestiżową. Oczywiście wiążą się z tym ogromne pieniądze - perorował Roszko. Kiedy nas zobaczył, cały się rozpromienił. - Przyjacielu! - zawołał. - Proszę państwa, to właśnie mój przyjaciel, zdobywca pisarskiego Oscara.<br>- Przesada - mruknąłem skromnie.<br>- Zawsze jest taki skromny - ciągnął Roszko. - A przecież nikt nie zaprzeczy, że oboje to talenty na miarę Marqueza. Co ja mówię. Przecież Marquez to pieśń przeszłości.<br>Poczułem się jak Russell Crowe fetowany za Gladiatora i przedstawiany do kolejnych Oscarów.<br>- Och, a ja jestem zachwycona karierą Roszka - bąknęła najlepsza