do porównań dwugrupowych, takich jak w prezentowanych w rozdz. 12. planach eksperymentalnych typu "wszystko albo nic" (test t, test z, test c2, test Manna-Whitneya itp.), bądź współczynniki korelacji dwuzmiennych (współczynnik r-Pearsona, współczynnik rs -Spearmana, współczynnik rK-Kendalla) i współczynniki siły związku między dwiema zmiennymi (współczynnik F-Yule'a, współczynnik Q-Kendalla, współczynnik C-Pearsona, współczynnik V-Cramera itp.). Na badacza nakładało to jedynie obowiązek poprowadzenia badań na dwóch grupach osób (eksperymentalnej i kontrolnej), zgodnie z kanonem jednej różnicy, albo na jednej pobranej z populacji grupie osób. Sytuacja uległa "komplikacji" z momentem rozprzestrzenienia się coraz bardziej skomplikowanych wielozmiennowych modeli statystycznych. Nałożyły