kapitan nie przestawał nękać starszego oficera. I tak, to z jednego krańca skrzydła, to z drugiego - siny już na twarzy - starszy oficer słyszał: E! DA! DA! DA! DA! A! HII! lub: GA! GA! GA! GA! EE! HO! HO! HO!<br> Marynarze na dziobie, podobnie jak i cieśla, usiłowali zrozumieć, co kapitan ROZKAZUJE. Widać było, że pytają o to starszego oficera. Ten RZUCAŁ - jeśli tak można powiedzieć - BŁYSKAWICE w kierunku przesuwającego się z jednej burty na drugą kapitana Eustazego i podążającego za nim jak cień sternika Felusia Pękalskiego w białych rękawiczkach.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> Naraz uświadomił sobie, że kurs statku przetnie czarna chmura śniegowa. Jej wygląd