papierosa, jak młody człowiek czekający na dziewczynę. Przygładził bujną czuprynę. "Aptekarz" zrozumiał: Krysia go nie zauważyła, pomyślał, Krysia go nie zna. Podszedł i radiotelegrafista go zobaczył.<br>- Nie powinniśmy tutaj... - zaczął. "Aptekarz" miał broń w kieszeni letniego płaszcza; dotknął jego pleców lufą. - Nie próbuj kawałów - powiedział. - Wchodzisz ze mną do bramy.<br>Radiotelegrafista rozejrzał się, ulica była pusta. - Zwariowałeś! - szepnął i ruszył posłusznie przed "Aptekarzem".<br>Krysia stała w uchylonych drzwiach.<br>- Wchodź! - mruknął "Aptekarz". Wyjął broń z kieszeni płaszcza. Krysia, zaskoczona i nierozumiejąca, zatrzasnęła drzwi.<br>- Siadaj i ręce na stół!<br>- Czy wyście oszaleli? - szepnął chłopak. - Czy wyście naprawdę oszaleli?<br>W tej chwili rozległo się