więcej niż przed wojną lodówek i telewizorów i aż dwudziestodwukrotnie więcej klimatyzatorów. Życzliwość i lojalność gubernatora Abdula Kadira przejawiała się w tym, że trzymał straż przy drodze wiodącej przez jego ziemie do Kabulu i baczył, by ten najważniejszy dla stolicy szlak handlowy, potrzebny jej jak powietrze, był dla niej otwarty.<br>Raz jeden pokój między Kabulem i Dżalalabadem został zagrożony. Oto niedbający o polityczną poprawność i dobre maniery Chales, rozsierdzony tym, że Rabbani przedłuża w nieskończoność swoje panowanie, ogłosił się w Dżalalabadzie prezydentem Afganistanu. Groźba nowej wojny rozeszła się po kościach, gdy siedemdziesięcioletni Chales pojął za nową żonę osiemnastoletnią córkę wodza Nurzajów spod