Grzegorz jeszcze nie poznaje l ub po prostu poznać nie chce.<br>Ale od razu - pod dotknięciem kobiecych dłoni - prostuje się.<br>Franker i Ada milczą, cofają się pod ścianę.<br>Ada lekko blednie.<br>Oto w oczach Grzegorza rozżarza się jasnoniebieskie światło nowego dnia, chwyta Małgorzatę za łokcie, przyciąga ku sobie.<br>Jego uśmiech! Razi mnie świetl istość, gniewa rodząca się, świadoma tej chwili radość owego uśmiechu.<br>- Mo... moa nailsza... monajozsza - mówi spokojnie i głośno.<br>- Co? - pyta Franker, w którym budzi się niepokój lekarskiego belfra.<br>- Co pan powiedział? Twardowski nie słyszy pytania.<br>Bierze twarz Małgorzaty w dłonie, a jest to gest czulszy niż pocałunek.<br>Małgorzata