biorą udział siły słabego oddziaływania. Nazwa tych cząstek pochodzi z obserwacji ich dziwnego zachowania podczas powstawania i rozpadu; powstają w zderzeniach "zwykłych'' cząstek z dużym prawdopodobieństwem, natomiast z bardzo małym rozpadają się na zwykłe cząstki. Pojawiają się w takiej liczbie, żeby całkowita dziwność była równa zeru.<br><br>&lt;tit&gt;1.2.4. Antycząstki&lt;/&gt;<br><br> Relatywistyczna teoria kwantowa przewiduje dla cząstek o spinie połówkowym występowanie tzw. antycząstek. Od dawna już potwierdzono eksperymentalnie ich istnienie. Antycząstki mają tę samą masę co odpowiadające im cząstki elementarne, a różnią się ładunkiem, kierunkiem momentu spinowego i magnetycznego, znakiem dziwności, liczby barionowej i leptonowej oraz znakiem parzystości.<br> I tak pozyton jest