parę lat, aby mógł ujrzeć światło dzienne. Pomysł wziął się z przypadku i przekory, można rzec. Tak jak z "Piotrusiem Panem". Widziałem w Nowym Jorku przedstawienie oparte na tej historii i nie podobało mi się. Wtedy pomyślałem, że zrobię nową wersję na swój sposób, swoim językiem. I powstał "Piotruś". Z "Romeem i Julią" było troszeczkę podobnie. Widziałem wersję francuską, która też mi się bardzo spodobała. Pomyślałem, że trzeba zmierzyć się z tym tematem. Bierze się to więc trochę z przekory, aby zrobić coś po swojemu. Ale to nie jest tylko kolejna adaptacja dramatu Szekspira. Nie można tu przecenić oryginalnej muzyki Janusza