Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
Załamuje się o szklane zbocza.
Zaciążył Szczurowi zbyt
Tłum, co się wspinał na szczyt,
Gdzież mu dźwigać taką ciżbę na ogonie,
Jak mu ścierpieć na swej sierści szorstkie dłonie,
Od ciężaru aż się zsunął ku ich stronie,
Aż mu w nozdrza uderzyły krwawe ponsy,
Aż mu słońce przypaliło święte wąsy.
Rozgniewał się srodze Szczur,
Przysporzył niebiosom chmur,
Zawirował po szkle, jak ta śmiga,
Mignął w górze, tak jak nic nie miga,
Wyprostował swój ogon sprężyście,
Aż zeń ludzie opadli jak liście -
Wylecieli na oślep, jak z procy,
Gdzieś w przestrzenie, aż po krańce nocy,
I zawiśli nieruchomo w próżni,
Gdzie od
Zaciążył Szczurowi zbyt
Tłum, co się wspinał na szczyt,
Gdzież mu dźwigać taką ciżbę na ogonie,
Jak mu ścierpieć na swej sierści szorstkie dłonie,
Od ciężaru aż się zsunął ku ich stronie,
Aż mu w nozdrza uderzyły krwawe ponsy,
Aż mu słońce przypaliło święte wąsy.
Rozgniewał się srodze Szczur,
Przysporzył niebiosom chmur,
Zawirował po szkle, jak ta śmiga,
Mignął w górze, tak jak nic nie miga,
Wyprostował swój ogon sprężyście,
Aż zeń ludzie opadli jak liście -
Wylecieli na oślep, jak z procy,
Gdzieś w przestrzenie, aż po krańce nocy,
I zawiśli nieruchomo w próżni,
Gdzie od
Załamuje się o szklane zbocza.<br><br> Zaciążył Szczurowi zbyt<br> Tłum, co się wspinał na szczyt,<br>Gdzież mu dźwigać taką ciżbę na ogonie,<br>Jak mu ścierpieć na swej sierści szorstkie dłonie,<br>Od ciężaru aż się zsunął ku ich stronie,<br>Aż mu w nozdrza uderzyły krwawe ponsy,<br>Aż mu słońce przypaliło święte wąsy.<br> Rozgniewał się srodze Szczur,<br> Przysporzył niebiosom chmur,<br> Zawirował po szkle, jak ta śmiga,<br> Mignął w górze, tak jak nic nie miga,<br> Wyprostował swój ogon sprężyście,<br> Aż zeń ludzie opadli jak liście -<br> Wylecieli na oślep, jak z procy,<br> Gdzieś w przestrzenie, aż po krańce nocy,<br> I zawiśli nieruchomo w próżni,<br> Gdzie od
