Dedykacja: Jerzemu Stajudzie&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;***&lt;/&gt;<br>Piękno spóźnione,<br>Nie było cię wcześniej -<br>Nie było w środku -<br>Nadchodzisz od portu.<br><br>Tak, z tamtej strony<br>Prześwietlony we śnie<br>Duch Ojca schodzi<br>Z zamkniętą aortą.<br><br>Prawdo spóźniona,<br>Nie było cię w porę -<br>Nie było potem -<br>Lecz jeszcze gdy jestem.<br><br>Pytam o winnych,<br>Duch milczy z uporem,<br>Rozkłada ręce<br>Praczłowieczym gestem.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;***(Z cyklu "Spotkania'')&lt;/&gt;<br><br>Ostatnią rozmowę z Marią Dąbrowską<br>przeprowadziłem przez telefon<br><br>...Stała na wzgórzu - była drobna - w białej<br>Spódnicy z płótna, w bluzeczce z jedwabiu;<br>Na stopach miała uczniowskie skarpetki,<br>Które zaledwie okryły Jej kostki.<br>Stała na wzgórzu - w tarczy siwych włosów<br>Jakby w zegara słonecznego tarczy