Salomona mówiła do niego o wszystkim co miała na sercu swoim. I dała królowi sto i dwadzieścia talentów złota i rzeczy wonnych bardzo wiele i kamienia drogiego. Nadto okręty Hirama, które przyniosły złoto z Ofir, przyniosły z Ofir drzewa almugimowego bardzo wiele i kamienia drogiego. Król także Salomon dał królowej Saabie wszystko czego chciała i czego żądała, a oprócz tego co jej dał z dobrej woli ręką królewską.<br>Niemalże nieświadomie ("nieświadomie"!) K ukazał na mgnienie oka wewnętrzny dramat, w którym człowiek poszukuje siebie. Ale dlaczego kurtyna opadła tak szybko? Dlatego że K widział tu wyłącznie problem dla rozumu. Klarowność dedukcji uśpiła