autorzy Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej tak o nim pisali: był przewodnikiem na miarę światową i ofiarnym ratownikiem. Rozpoczął działalność przewodnicką w czasach, gdy do Zakopanego podróżowało się nie koleją lecz góralską furką, a zakończył ją, gdy do Morskiego Oka jeździło się już samochodem. Razem z Tytusem Chałubińskim, księdzem Józefem Stolarczykiem i Sabałą należy do "legendarnych postaci Zakopanego", a zwłaszcza Tatr, gór, które wyznaczyły ramy jego życia. Jest symbolem szlachetnego zawodu ratownika górskiego, który ratując innych nie pyta "komu bije dzwon"...<br><br>&lt;au&gt;tekst: Wojciech Szatkowski (Muzeum Tatrzańskie)&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br><br>&lt;tit&gt;O Klimku&lt;/&gt;<br><br>&lt;dialect&gt;Hej! Zahucały góry, scyty Jaworowe,<br>Kie Klimek połozył przewodnickom głowe.<br>Na trzy dni sie hole