naturalnych krewnych musiał respektować także prawo pierwokupu swojego patrona - edelinga. Każda z tych trzech wzmianek jest uzasadnionym szczególnymi względami wyjątkiem od ogólnej reguły, że Lex Saxonum nie zajmuje się wolnym pospólstwem, lecz arystokracją. Wskutek tego ograniczenia pobieżna lektura Prawa Sasów mogłaby sprawiać wrażenie, że wolni pospolitej kondycji byli w ówczesnej Saksonii mało znaczącą grupą. Informacje innych źródeł są aż nadto wystarczające, aby nas wyprowadzić z błędu, ale owe inne źródła, w tym starsze niż Lex Saxonum kapitularze z 785 i 797 r., nie zajmują się wysokością wergeldów.<br> Próbując wypełnić tę lukę, Heinrich Brunner sięgnął do prawa Franków Ripuarskich72. W tytule XXXVI