w tamtych czasach w Azji Środkowej całkowicie obce.<br>Tadżycy, wykształceni, przedsiębiorczy, a także solidarni, bo w przeciwieństwie do Pasztunów, Uzbeków czy też Turkmenów niepodzieleni na plemiona, szczepy i rody, tylko na doliny, z których się wywodzili (najważniejszą z nich była dolina Pandższiru), bez reszty zawładnęli środkowoazjatyckimi miastami. W Kabulu, Bucharze, Samarkandzie, Chiwie czy Kokandzie, choć stanowili mniejszość, dzięki wykształceniu i zaradności zajmowali większość posad na dworach chanów i emirów, w administracji, handlu i przemyśle. Dominacja Tadżyków w miastach była tak wielka, że przyjęła się tam nawet używana przez nich odmiana języka perskiego. Znajomość perskiego była oznaką wykształcenia, wyrafinowania, przynależności do elity