laickiej najczęściej antyklerykalnej inteligencji lewicowej przełomu wieku oraz stanowiąca sui generis odzew na wyciągnięcie ręki przez Cywińskiego pochwała Prymasa Wyszyńskiego przez Adama Michnika ("Kościół, lewica, dialog") to znaki coraz lepszego wzajemnego zrozumienia i szacunku ongiś wrogich sobie środowisk. Wreszcie w ostatnich czasach Kościół objawił się twórcom i intelektualistom jako Dobry Samarytanin nie pytający napadniętego przez zbójców o wyznanie wiary. Liczne gest miłosierdzia uwiarygodniły prowadzony już wcześniej dialog. Dla "laickich" intelektualistów otwartość Kościoła była niekiedy niespodzianką. Po paru wiekach rozłąki obie strony odnajdują się nie bez zdziwienia. Wobec zagrożenia totalitarną utopią Kościół jawi się jako przestrzeń wolności. W tygodniach kultury chrześcijańskiej biorą