niemożliwości, a umieranie utajoną walką. Ale nie to wysuwa się na pierwszy plan.<br>W przytoczonym wyżej tekście Heideggera znajdujemy uwagę, że śmierć stawia człowieka w obliczu jego ogołoconego Ja. Oznacza to, że fenomen umierania dany nam jest jako fenomen "zewnętrzny" w odniesieniu do naszej głębi, naszego Ja. Widzi to także Sartre: "Śmierć jest czystym faktem, jak urodziny; przychodzi ku nam od zewnątrz i przemienia nas od zewnątrz". Zazwyczaj proces umierania rozpoczyna się od ciała. Możemy wtedy zaobserwować, jak znikają pierwotne więzy solidarności między ludzkim Ja, czyli tym, kim człowiek jest, a jego ciałem, czyli tym, co człowiek "ma". Gdy narasta choroba