I ty słyszysz? - Jerzy spojrzał na prześwietloną jakimś uśmiechem twarz Ola.<br>- I on słyszy... - zwrócił się do żołnierzy, jakby komunikował im o zwycięstwie.<br>Dopiero teraz doszło do świadomości Ola głuche, dalekie dudnienie, jakby gdzieś drżała gniewna ziemia.<br>Za Wisłą ruszył front.<br>- Magazyn ma jak menacha, a co chwilę go zmienia. Sika taki z tej pepeszy bez opamiętania i sensu... - złościł się Jagiełło. - Tylko patrzeć, jak zaczną od nas amunicji pożyczać...<br>- Ciszej! - zgromił go Jerzy. - Leżeli w pięciu na strychu kamienicy przylegającej do narożnika domu zajętego przez Niemców. Z nadejściem ciemności rozpocząć się miało wiązane uderzenie. Po krótkim przygotowaniu ogniowym moździerzy pluton