Zła teologia obu tych skrajnych postaw zawiera się w tym, że dla zwolenników arcybiskupa Lefebvre'a Duch Święty był obecny na prawie wszystkich, dokładniej: na dwudziestu soborach powszechnych, natomiast na jednym jedynym, dwudziestym pierwszym, tj. Vaticanum II, nie towarzyszył Kościołowi. Z kolei "progresiści" sądzą, że Duch Święty, tak jak asystował Ojcom Soboru podczas obrad, w taki sam sposób towarzyszy im obecnie. Dlatego powołując się na Sobór, proponują oni szereg zmian oraz modyfikacji w życiu Kościoła, których jako żywo nie ma w nauczaniu Soboru, o których milczą soborowe dokumenty.<br>Przez dziesiątki lat trwały rozmowy, próby pojednania, stworzenia jakiejś formy kompromisu. Bezskutecznie. Jeżeli w