konstruktywizmu społecznego stworzona przez Spectora i Kitsuse koncentruje się na procesach definiowania i konstruowania problemów społecznych przez osoby, grupy i instytucje różniące się interesami i zakresem posiadanej władzy. Jej autorzy odrzucili pojęcie "realny problem społeczny", uznając, że przedmiotem socjologii powinna być wyłącznie analiza procesów związanych z definiowaniem i instytucjonalizowaniem zjawisk. Socjolog nie jest kompetentny, aby wypowiadać się na temat tego czy zjawisko jest społecznie szkodliwe. Ocena taka jest również przedmiotem społecznej konstrukcji (Spector, Kitsuse 1977). Jednak całkowite odcięcie się od uwikłania w społeczny proces definiowania zjawisk nie wydaje się możliwe. Już sam wybór obszaru obserwacji jest rodzajem wkładu w podnoszenie rangi