Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
też nadzieję powrotu do utraconego raju, z którego tylko na chwilę, wskutek przemijającego oddziaływania obcego zła, nas wygnano. Los Wężyka jako tragediopisarza został wyznaczony już w momencie wyboru pierwszej, jeszcze tłumaczonej tragedii, wielkiego Sofoklesa – nie zaś wielkiego, choć przede wszystkim wzorowego, Racine'a. Następny krok poniekąd wydaje się oczywisty; od Sofoklesa bliżej było bowiem do nowych niż do dawnych mistrzów gatunku – do Alfieriego i Schillera.
Dwie pierwsze własne prace Wężyka mają przede wszystkim znamię warsztatowe. Zachowała się jedynie druga jego tragedia, pierwsza – osnuta na zdarzeniach „potrojańskich" – została rychło spalona. Ocalały Don Karlos ujawnia inspiracje cenionego przezeń Alfieriego
też nadzieję powrotu do utraconego raju, z którego tylko na chwilę, wskutek przemijającego oddziaływania obcego zła, nas wygnano. Los Wężyka jako tragediopisarza został wyznaczony już w momencie wyboru pierwszej, jeszcze tłumaczonej tragedii, wielkiego Sofoklesa &#150; nie zaś wielkiego, choć przede wszystkim wzorowego, Racine'a. Następny krok poniekąd wydaje się oczywisty; od Sofoklesa bliżej było bowiem do nowych niż do dawnych mistrzów gatunku &#150; do Alfieriego i Schillera.<br> Dwie pierwsze własne prace Wężyka mają przede wszystkim znamię warsztatowe. Zachowała się jedynie druga jego tragedia, pierwsza &#150; osnuta na zdarzeniach &#132;potrojańskich" &#150; została rychło spalona. Ocalały Don Karlos ujawnia inspiracje cenionego przezeń Alfieriego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego