z naszych ciał,<br>Hamid leży z rękoma pod głową i szeroko otwartymi oczyma wpatruje się w niebo, zielonkawobłękitne jak kopuły meczetów, a ja wiem, że widzi tam Sonię, i nie tylko ją, lecz także Szachnoz, swoją dziewczynę, o której mi nieraz wspominał, i nagle mój przyjaciel przerywa milczenie i mówi:<br>- Sonia dachtar-e haszange, ale moja Szachnoz to też piękna dziewczyna i jak tylko jej ojciec pofarbuje sobie chną, na rudo, włosy na głowie, a także ogon i grzywę swojego osła, na znak, że ma córkę na wydaniu, pójdę do jego domu, pokłonię się nisko i poproszę o nią, i zapłacę