do życia i to w formie oryginalnej tych właśnie najstarszych dzielnic wraz z ich licznymi budowlami historycznymi jako świadków wielowiekowej tradycji narodowej i widomego symbolu odrodzenia bytu narodowego. Pełna rekonstrukcja, dosłowne "&lt;q&gt;odrodzenie Feniksa z popiołów&lt;/&gt;" miała mieć wymiar symboliczny a zarazem niosła politycznie czytelne przesłanie o niezniszczalności bytu państwowego Polski.<br>Specyficzna sytuacja polityczna porozbiorowej Polski spowodowała, że zabytki historyczne, stanowiące często integralną część świadomości narodowej lub świadomość tę z decydujący sposób kontynuujące, uzyskiwały znaczenie symboliczne. Identyfikowane z samą historią narodu, podnoszone do rangi "&lt;name type="tit"&gt;Narodowego Palladium&lt;/&gt;" stawały się istotnym elementem narodowej identyfikacji. Po I wojnie światowej &lt;name type="person"&gt;Tadeusz Szydłowski&lt;/&gt; stwierdził, że: "&lt;q&gt;zatrata zabytków